علائم کلاسیک دیابت درمان نشده پلی اوری، تشنگی و کاهش وزن است. چندین علامت و نشانه غیر اختصاصی دیگر نیز ممکن است رخ دهد، از جمله خستگی، تاری دید و خارش ناحیه تناسلی ناشی از عفونت کاندیدا. حدود نیمی از افراد مبتلا نیز ممکن است بدون علامت باشند. نوع 1 به طور ناگهانی پس از یک مرحله پیش بالینی ظاهر می شود، در حالی که نوع 2 شروع موذی تری دارد. بیماران ممکن است برای چندین سال بدون علامت باقی بمانند.
کتواسیدوز دیابتی یک اورژانس پزشکی است که بیشتر در نوع 1 رخ می دهد، اما ممکن است در نوع 2 نیز رخ دهد اگر طولانی مدت باشد یا اگر فرد دارای اختلال عملکرد سلول بتا باشد. تولید بیش از حد اجسام کتون منجر به علائم و نشانه هایی از جمله تهوع، استفراغ، درد شکم، بوی استون در نفس، تنفس عمیق به نام تنفس کوسمائول و در موارد شدید کاهش سطح هوشیاری می شود. وضعیت هیپراسمولار هیپرگلیسمی اورژانس دیگری است که با کم آبی ثانویه به هیپرگلیسمی شدید مشخص می شود و هیپرناترمی در نتیجه منجر به تغییر وضعیت ذهنی و احتمالاً کما می شود.
هیپوگلیسمی یکی از عوارض شناخته شده درمان با انسولین است که در دیابت استفاده می شود. تظاهرات حاد می تواند شامل علائم خفیف مانند تعریق، لرزش و تپش قلب، تا عوارض جدی تر از جمله اختلال در شناخت، گیجی، تشنج، کما و به ندرت مرگ باشد. دوره های مکرر هیپوگلیسمی ممکن است آستانه گلیسمی را که در آن علائم رخ می دهد کاهش دهد، به این معنی که علائم خفیف ممکن است قبل از شروع زوال شناختی ظاهر نشوند.

عوارض طولانی مدت

عمده ترین عوارض طولانی مدت دیابت مربوط به آسیب به رگ های خونی در سطح ماکرو عروقی و میکروواسکولار است. دیابت خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را دو برابر می کند و حدود 75 درصد از مرگ و میر در افراد دیابتی به دلیل بیماری عروق کرونر است. سایر عوارض ماکرو عروقی شامل سکته مغزی و بیماری شریان محیطی است.
بیماری میکروواسکولار چشم، کلیه ها و اعصاب را تحت تاثیر قرار می دهد. آسیب به شبکیه که به عنوان رتینوپاتی دیابتی شناخته می شود، شایع ترین علت نابینایی در افراد در سن کار است. چشم ها همچنین می توانند به روش های دیگری از جمله ایجاد آب مروارید و گلوکوم تحت تأثیر قرار گیرند. توصیه می شود افراد دیابتی سالی یک بار به اپتومتریست یا چشم پزشک مراجعه کنند.
نفروپاتی دیابتی عامل اصلی بیماری مزمن کلیوی است که بیش از 50 درصد از بیماران دیالیز در ایالات متحده را تشکیل می دهد. نوروپاتی دیابتی، آسیب به اعصاب، به روش های مختلفی از جمله از دست دادن حس، درد نوروپاتیک و اختلال عملکرد اتونومیک (مانند افت فشار خون وضعیتی، اسهال، و اختلال نعوظ) ظاهر می شود. از دست دادن حس درد مستعد ضربه ای است که می تواند منجر به مشکلات پای دیابتی (مانند زخم) شود که شایع ترین علت قطع عضو غیر ضربه ای اندام تحتانی است.
بر اساس داده های گسترده و موارد متعدد بیماری سنگ کیسه صفرا، به نظر می رسد که ممکن است بین دیابت نوع 2 و سنگ کیسه صفرا یک ارتباط علت وجود داشته باشد. افراد مبتلا به دیابت در مقایسه با افراد بدون دیابت بیشتر در معرض خطر ابتلا به سنگ کیسه صفرا هستند.
ارتباط بین نقص شناختی و دیابت وجود دارد. مطالعات نشان داده است که افراد دیابتی بیشتر در معرض خطر زوال شناختی قرار دارند و نسبت به افراد بدون این بیماری میزان زوال بیشتری دارند. این عارضه همچنین مستعد زمین خوردن در افراد مسن است، به ویژه آنهایی که با انسولین درمان می شوند.